ارتباط مدیریت دانش با خلاقیت کارکنان اداره کل تربیت بدنی دانشگاه فردوسی مشهد

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین مدیریت دانش با خلاقیت کارکنان اداره کل تربیت­بدنی دانشگاه فردوسی مشهد بود. روش­شناسی: روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بوده که به صورت میدانی اجرا شده است. جامعۀ آماری این پژوهش را کلیۀ کارکنان اداره کل تربیت­بدنی دانشگاه فردوسی مشهد (50=n) تشکیل می­دادند و نمونۀ آماری برابر با حجم جامعه در نظر گرفته شد. به منظور جمع­آوری داده­ها از دو پرسش­نامۀ مدیریت دانش (لاوسون، 2003) و خلاقیت (رندسیپ، 1979) استفاده شد. اعتبار پرسش­نامه­ها با بـهره­گیری از نظرات اصلاحی اساتید مدیریت و برنـامه­ریزی رشتۀ تربیت­بدنی تعیین گردید و پایایی هر دو پرسش­نامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب (90/0=α) و (92/0=α) به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از شاخص­های توصیفی و آزمون­های آماری کلموگروف اسمیرونف، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته­ها: نتایج نشان داد بین مدیریت دانش و خلاقیت کارکنان رابطۀ مثبت و معناداری (001/0=p ، 733/0=r)  وجود دارد. همچنین بین مؤلفه­های ایجاد دانش (014/0=p ، 423/0=r)، جذب دانش (002/0=p ، 62/0=r)، سازماندهی دانش (024/0=p ، 391/0=r)، ذخیره دانش (001/0=p ، 553/0=r)، انتشار دانش (003/0=p ، 796/0=r) و کاربرد دانش (001/0=p ، 652/0=r) با خلاقیت رابطۀ مثبت و معناداری مشاهده شد. از طرفی نتـایج تحلیل رگرسیون نشان داد که انتشار دانش، واجد شرایط پیش­بینی خلاقیت می­باشد. نتیجه­گیری: با توجه به این که مدیریت دانش نقش بسزایی در بهبود خلاقیت کارکنان دارد، مسئولین سازمان­های ورزشی باید به دنبال رفع موانع و فراهم کردن بستر اسقرار مدیریت دانش در سازمان­ها باشند و به نیروی انسانی که نقش اساسی در بهبود عملکرد سازمان دارد، بیش از گذشته توجه نمایند.